Voeding voor de ziel
Door Carin Mannak
Ons lichaam heeft voeding nodig om zich te kunnen ontwikkelen en gezond te blijven, dat weten we allemaal. Maar naast ons fysieke lichaam hebben we ook nog de beschikking over een aantal andere lichamen: het etherische, emotionele, mentale en causale (of ziels-) lichaam. Samen vormen die onze aura.
Al deze lichamen ontwikkelen zich afhankelijk van de kwaliteit van de voeding die ze ontvangen. Voor ons fysieke en etherische lichaam is dat het voedsel wat we eten, voor ons emotionele lichaam de emoties waarmee we ons omringen en voor ons mentale lichaam zijn het onze gedachten en overtuigingen.
De voeding voor ons causale lichaam, onze ziel, bestaat uit alles wat we geleerd hebben van onze ervaringen, onze levenswijsheid. Onze ziel voedt zich dus met levenservaringen. De kwaliteit van de voeding voor de ziel wordt bepaald door de lessen die we leren uit onze levenssituaties of als we erin slagen om nieuwe mogelijkheden in onszelf te ontwikkelen.
Een paar dagen geleden zag ik de film ‘The Power of the Heart’ van Drew Heriot die ook de film ‘The Secret’ heeft gemaakt. In deze film wordt o.a. het aangrijpende verhaal gedaan van een Tutsi vrouw die de massamoord van haar stam heeft overleefd doordat ze 3 maanden verborgen heeft gezeten in een kleine ruimte samen met een aantal andere vrouwen. Ondanks het feit dat haar familie en vrienden zijn uitgemoord en zij grote ontberingen heeft moeten lijden, is deze vrouw in staat geweest om in plaats van te kiezen voor haat en wraak echt te kunnen kiezen voor vergeving en liefde. Ze is daarmee een voorbeeld voor ons allemaal denk ik en in het kader van dit artikel een extreem voorbeeld van hoe voeding voor de ziel eruit kan zien: niet per se de mooie en positieve levenservaringen, maar de levenslessen die we weten te halen uit juist de moeilijke levensomstandigheden.
Dichter bij huis is er het gegeven van heel veel mensen die een opleiding zijn gaan volgen binnen ons instituut: vaak naast een baan en gezin, regelmatig terwijl de leefomgeving niet direct positief reageert en soms terwijl het coach worden je in eerste instantie confronteert met eigen ontwikkelpunten met alle emotie, zelfreflectie en verwerking die daarbij hoort. En toch… hoewel je aan de buitenkant zou zeggen: waarom zou je en waar ben je aan begonnen, is er die diepere stem die maakt dat je deze keus maakt en doorzet ook al is het lastig: een roep van en voeding voor je ziel!