Zomerweek in Vierhouten
Door Peter Krijger
Wandelcoaching zit in de lift bij Atma. In 2011 startten we met één groep van 7 deelnemers. Elk jaar komen er meer groepen bij. Vooral de zomerweek in Vierhouten, waarbij we de training geven in zes aaneengesloten dagen, doet het goed. Dit jaar meldden zich maar liefst 25 mensen aan.
Vanwege dat grote aantal, hebben we de groep in tweeën gesplitst. Tijdens de eerste dag hadden we tevens een eendaagse training waar nog eens 12 mensen aan mee deden. We zijn op die dag daarom vanaf drie verschillende restaurants gestart in Vierhouten. Dat is het grote voordeel van het dorp: er zijn restaurants genoeg.
Moeder Natuur was ons welgezind: we hadden 6 dagen prachtig weer! Op sommige dagen steeg het kwik zelfs tot boven de 30 graden. Tijdens die dagen waren we blij dat we in het bos werkten. Alleen op vrijdagochtend viel er wat regen, hetgeen een aangename verkoeling gaf.
Louise, Sylvia, Yoke en ikzelf leidden de week. De studenten vinden het fijn om meerdere trainers aan het werk te zien. Die hebben elk hun eigen stijl in het werken met de natuur. De ene trainer werkt graag in een klein stukje bos, de ander loopt graag vele kilometers door een afwisselend gebied. De een werkt sterkt gericht op individuen, de ander werkt met wat er leeft in de groep.
Vierhouten is een perfecte plek voor dit soort trainingen. Het dorp wordt namelijk omringd door ‘vier houten’. Er zijn in alle windrichtingen grote bossen met zowel naald- als loofbomen. Ook zijn er een paar heidevelden. Een van onze favoriete plekken is de grote zandvlakte ten noorden van het dorp. Daar staat een indrukwekkende eik midden op de vlakte. In diepe rust straalt hij zijn eeuwenoude wijsheid uit. Als de Boeddha deze eik had gekend, was hij direct naar Vierhouten gereisd om onder deze boom de verlichting te bereiken. Studenten maken dankbaar gebruik van de eik om te schuilen tijdens regenachtige dagen of verkoeling te zoeken tijdens hitte.
We merken elk jaar dat de zomerweek in Vierhouten door de studenten erg gewaardeerd wordt. Er komt door de zes aaneengesloten dagen namelijk een persoonlijk proces op gang dat veel diepgang schept. Dat betekent veel emoties en heldere inzichten. De koesterende energie van Moeder Natuur werkt daar sterk aan mee. Mensen komen gemakkelijk los van hun dagelijkse rolpatronen en openen zichzelf gemakkelijk. Het is verrassend om te zien hoeveel mensen in enkele minuten meer laten zien dan in vele jaren.
De creativiteit wordt altijd sterk geprikkeld in de natuur. Je wordt gedwongen veel te improviseren en niet te veel vast te houden aan vaste programma’s. Je bent misschien van plan de hei op te gaan, maar als het plotseling gaat regenen of 30 graden wordt, wil je liever onder de bomen blijven. Dan moet je dus ter plekke een ander plan maken. In de natuur wordt je gedwongen de controle los te laten van vaste programma’s en mee te gaan met de flow. Sommige deelnemers hebben daar wel eens moeite mee. Die verwachten een strakke structuur, waarin alle werkvormen worden behandeld die op het programma staan. Maar helaas is dat lang niet altijd mogelijk in de natuur. Dat is een krachtig leerproces, zowel voor de trainer als voor de deelnemers.
Een goed voorbeeld van improviseren was de laatste lesdag van de week, die Sylvia en ikzelf leidden. We bespraken tijdens de avond daarvoor waar we het beste heen konden gaan. Ik stelde voor naar een nieuw stuk bos te gaan met beide groepen. Maar dat was logistiek best ingewikkeld. Dan zou de ene groep met de auto moeten gaan en de andere lopend. We wilden in ieder geval naar een beschutte plek gaan, want er werd een hete dag voorspeld. De volgende ochtend was het echter bewolkt. Dus besloten we de hei op te gaan, waar beide groepen nog niet gewerkt hadden. Dat was logistiek veel gemakkelijker. Het bleek een groot succes te zijn. Een open vlakte verruimt namelijk de geest en stimuleert heldere inzichten over de toekomst. Dat was precies het juiste thema voor de laatste trainingsdag.
De training werd afgerond met het wensboom ritueel. We gingen onder een grote vliegden zitten op een heuvel. Van daaruit heb je een prachtig uitzicht over de hei. Deze den hebben wij vier jaar geleden tot wensboom gedoopt. Iedereen kwam aan de beurt om een paar wensen uit te spreken. Sommige deelnemers klommen de boom in, om hun wens meer kracht bij te zetten. Sommigen wensten veel liefde in hun relatie, anderen succes in hun carrière. Drie jaar geleden wenste ik onder deze boom dat de trainingen wandelcoaching steeds verder mogen groeien. Deze wens gaat sinds die tijd steeds meer in vervulling.
