Door Lonneke Benningshof

Deel uitmakend van een samengesteld Nederlands adoptiegezin met roots in Bangladesh ben ik opgegroeid als een rasechte kaaskop in een pittoresk dorpje midden in het Groene Hart. Ik ben gek op de kneuterige Nederlandse tradities zoals het koekje bij de thee, sjoelen, schaatsen en Sinterklaas en op eten van Nederlandse bodem zoals boerenkool met worst, drop en haring.

‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ is de gevleugelde uitspraak die veel Nederlanders van jongs af aan krijgen toegefluisterd. Daar heb ik dan weer helemaal niets mee! Waarom niet gewoon ‘met het hoofd boven het maaiveld uitsteken’? Of ‘verandering van spijs doet eten’ en ‘uit een ander vaatje tappen’?

Op zoek

Adoptiekinderen raken in hun jeugd het (dagelijks) contact met hun biologische ouders kwijt. In de volwassenheid hebben veel adoptiekinderen de behoefte om terug te vinden wat ze kwijt raakten. Dit zoeken en verlangen duurt voor velen een leven lang en maakt rouwen over dit betekenisvolle, jonge verlies ingewikkeld.

Het verwerken van dit niet altijd erkende verlies loopt als een rode draad door mijn leven. Hierdoor ben ik meerdere keren op de proef gesteld en heb ik mijn toekomstbeeld steeds opnieuw moeten bijstellen.

Na een traditionele start als jong volwassenen (huisje, boompje, beestje) kampte ik al vroeg met het zogenaamde “dertigersdilemma”. Vanaf dat moment begon het te kriebelen en wilde ik op mezelf wonen, werken en reizen door verschillende landen. Door deze ervaringen ben ik verder gereisd in mijzelf, op zoek naar mijn innerlijke kracht. Daarna heb ik tal van opleidingen gevolgd op het gebied van persoonlijke ontwikkeling en ben ik gestart als ondernemer.

Anders zijn als gave

Opvallen en het anders doen dan de rest is misschien wel het moeilijkste van ondernemerschap. Het vereist een flinke portie creativiteit. Als Empowerment Coach heb ik een specialisme ontwikkeld om multiculti kids en hun opvoeders te begeleiden. Kinderen die zich “anders” voelen of die zijn opgegroeid in “andere gezinssamenstellingen” en/of kinderen die kampen met verliesgevoelens. Door praktijkervaring heb ik ondervonden dat deze kinderen door dit soort veranderingsprocessen in hun leven, vaak baat hebben bij gerichte coaching.

Deze herkenning is natuurlijk te herleiden naar mijn eigen levensverhaal en identiteitsontwikkelingsproces, maar ik word ook geïnspireerd door mijn eigen dochter. Het is fascinerend om te bemerken dat mijn cliënten d.m.v. coaching vanuit hun eigen kracht taboes durven te doorbreken. Ik vind het een eer dat ik daar steeds getuige van mag zijn.

Ik gun het ieder kind dat het zich gehoord, gezien en geliefd voelt, maar vooral dat ze er mogen zijn en dat ze zichzelf durven te zijn.

“Anders zijn” zie ik als een gave waar je mee geboren bent. Maak er vooral geen misbruik van door te proberen je aan te passen!

Bezoek haar site