‘God heeft familie geschapen met een reden!’ Ik hoor het mijn moeder nog zeggen als ik weer eens ruzie had met een van mijn zussen, zusje of broer: ‘Zo leer je hoe je van mensen kunt houden waar je anders misschien niet van zou houden.’

In 1978 emigreerden mijn ouders met zes kinderen, een zwager en een babynichtje naar Nederland. De eerste twee jaar leefden we met zijn tienen in onze piepkleine eengezinswoning. In dit overbevolkte huisje ging wel eens een pop, boek of glas door de kamer. De 75 vierkante meter die we deelden, bleek dan niet voldoende te zijn voor het kleine Turkse drama dat zich ontvouwde. Uiteraard was het mijn lieve moedertje die dan de gemoederen suste met bovenstaande uitspraak.

We hebben het kleine huisje overleefd en 37 jaar later hebben de meesten van ons een eigen huis met bijbehorend gezinnetje. Mijn ouders zijn inmiddels overgrootouders, mijn babynichtje heeft zelf twee kinderen. Nu ik zelf ook een gezin heb, krijgen de woorden van mijn moeder steeds meer inhoud en waarde.

Onvoorwaardelijke liefde
Wat wil ik het allerliefste voor mijn kind? Naast een lang, gezond en gelukkig leven, wens ik dat onze families onvoorwaardelijk van haar zullen houden. Ook op momenten dat het onmogelijk lijkt. Tevens wensen mijn man en ik haar nog een zusje of broertje toe, zodat ze er in het leven niet alleen voor hoeft komen te staan. Tegelijkertijd besef ik dat dit geen garantie geeft. Tenslotte kan juist familie een bron van problemen zijn, waardoor mensen besluiten in therapie te gaan of een coach in de arm te nemen.

Zelf was ik lang niet erg close met mijn broer en zussen. Gek genoeg is deze band, zonder dat we het door hadden, versterkt sinds ik zelf een gezin heb. Ondanks alle kennis en ervaring die ik heb met betrekking tot familie en de problematiek eromheen, heb ik nu ook de (misschien wel irreële) wens dat mijn kinderen er voor elkaar zullen zijn in het leven. En van elkaar zullen houden, al hadden ze elkaar misschien nooit uitgekozen als vrienden.

Thema: gezin en relaties
Komend kwartaal gaan we bloggen over familie, relaties en gezinsleven. Als coach en therapeut krijg je te maken met cliënten met hulpvragen die al jaren of zelfs eeuwenlang spelen binnen families en bij mensen. Maar elke periode in de samenleving kent ook tijdsgerelateerde problemen. Jarenlang was scheiden of kinderen hebben buiten het huwelijk ‘not done’. Tegenwoordig eindigt 34% van de huwelijken in een scheiding en hebben we in Nederland nog nooit zoveel alleenstaande moeders gehad. Dit zorgt voor allerlei problemen binnen gezinnen, maar ook in de samenleving. Kinderen van gescheiden of alleenstaande ouders zijn een kwetsbare groep. Zij kunnen bijvoorbeeld vatbaarder zijn voor gedragsproblemen zoals agressie, vandalisme, delinquentie, drugs- en alcoholmisbruik of op latere leeftijd moeite hebben met het aangaan van relaties.

Naast nieuwe sociale, maatschappelijke en familiegerelateerde problemen zijn er ook problemen die ontstaan door de snelle technologische ontwikkeling. Deze ontwikkelingen gaan soms zo snel dat nieuwe problemen zich aandienen voordat er een oplossing is gevonden voor de eerdere (bijvoorbeeld in het geval van pesten en cyberpesten). Naast zorg bij lichamelijke klachten, wordt zorg voor ons emotionele en mentale welzijn steeds belangijker.

Het is bijzonder om te zien dat het coachberoep nog steeds groeiende is. Niet alleen in aantallen, maar ook in de breedte, zoals bijvoorbeeld de specialisaties tot kindercoach of vitaliteitscoach. Het is overduidelijk dat mensen zich steeds meer gaan realiseren dat ook andere delen in hun leven zorg nodig hebben. Daarom is het ook van belang dat zorgverzekeraars zich hervormen en mee gaan met deze nieuwe ontwikkelingen. Stel je voor wat coaching en therapie voor ons en onze gezinnen zou kunnen betekenen als het volledig vergoed zou worden en geïntegreerd zou zijn in ons leven. Dan zouden misschien veel meer mensen toegang hebben tot een familie waarin onvoorwaardelijk van elkaar wordt gehouden.